ഇനി എത്ര ദൂരം

ഭക്ഷണം: ആനന്ദത്തിനോ സ്റ്റാറ്റസിനോ?

കഴിഞ്ഞ കുറച്ചു ദിവസങ്ങളായി സോഷ്യൽ മീഡിയകൾ നിറഞ്ഞു നിൽക്കുന്ന ഒരു ദൃശ്യമാണ് കേരളത്തിലെ ഒരു ഹോട്ടലിൽ ചോറും മീനും കഴിക്കാൻ ഉള്ള ആളുകളുടെ തിരക്ക്. ഒരാൾ കഴിച്ചു തീരുന്നതും നോക്കി തൊട്ട് പിറകിൽ തന്റെ ഊഴത്തിനായി കാത്ത് നിൽക്കുന്ന മറ്റൊരാൾ. ഒപ്പം, ആ ഭക്ഷണത്തെ capture ചെയ്ത് share ചെയ്യാനുള്ള ഒരു അടങ്ങാത്ത ഉത്സാഹവും കാണാം.

ഇന്ന് സമൂഹത്തിൽ ഭക്ഷണം “സ്റ്റാറ്റസ് സിംബോളായി” മാറിയിട്ടുള്ളതാണ്. റീൽസുകളിലും സോഷ്യൽ മീഡിയ പോസ്റ്റുകളിലുമുള്ള  മനോഹര ഹോട്ടലുകൾ, അവിടുത്തെ dishes, അതിന്റെ വില, wait ലൈനുകൾ, എല്ലാം ഒരാൾക്ക് ഒരു status update ആയി മാറുന്നു. ആളുകൾ “luxury meal” capture ചെയ്ത് post ചെയ്യുകയും, likes, comments, shares എന്നിവയിലൂടെ മറ്റുള്ളവരെ follow ചെയ്യാൻ പ്രേരിപ്പിക്കുകയാണ്.

വാസ്തവത്തിൽ, ഒരു വ്യക്തി സ്നേഹത്തോടെ, തനിക്കു വേണ്ട രീതിയിൽ വീട്ടിൽ തയ്യാറാക്കുന്ന ഭക്ഷണം എല്ലാവർക്കും പോഷകകരവും, രുചികരവുമാണ്. നമ്മുടെ culture-ൽ, ഭക്ഷണം share ചെയ്യുന്നത് പ്രണയത്തിന്റെയും സൗഹൃദത്തിന്റെയും ഒരു രൂപമാണ്. പക്ഷേ, ചിലർ അതേ same dish ഹോട്ടലിൽ പാകം ചെയ്തു, അതിന്റെ presentation, വില, brand, ambiance എന്നിവ കൊണ്ട് display ചെയ്യുന്നു. അതിന്റെ മൂല്യം ഭക്ഷണത്തിൽ നിന്ന് അനുഭവത്തിലേക്ക് മാറ്റപ്പെടാതെ, status symbol ആയി മാത്രം മാറുന്നു.

ഇതു display eating എന്നും experiential eating-ന് എതിരെ നിലകൊള്ളുന്നതായും പറയാം. “Experiential eating” എന്ന് പറയുമ്പോൾ, ആഹാരത്തിന്‍റെ രുചി, ഗന്ധം, നിറം, സാന്നിധ്യം എന്നിവയെ ആസ്വദിക്കുന്നതും, ആ ഭക്ഷണം share ചെയ്യുന്നതിൽ എങ്ങനെ ആഹ്ലാദം ഉണ്ടാക്കുന്നു എന്നതുമാണ്. എന്നാൽ ഇന്നത്തെ സമൂഹത്തിൽ പലപ്പോഴും, “display eating” മാത്രമാണ് നടക്കുന്നത്. ഒരാൾ കഴിച്ചു തീരുന്നതും നോക്കി ഒരു വ്യക്തിയുടെ പിന്നിൽ wait ചെയ്യുന്നത്, അതിനെ capture ചെയ്യാൻ ക്യാമറ ON ചെയ്ത് വയ്ക്കുന്നത്, ആ ഭക്ഷണത്തിന്റെ സത്യമായ ആസ്വാദനം ഇല്ലാതാക്കുന്നു.

ഭക്ഷണം മനുഷ്യന്റെ ജീവിതത്തിൽ എത്രമേൽ പ്രാധാന്യമുള്ളതാണോ, അതിന്റെ പാരമ്പര്യം, തനതായ രീതികൾ, സ്നേഹപൂർവ്വം തയ്യാറാക്കുന്ന meals എന്നിവ കൂടുതൽ പ്രധാനമാണ്. ഭക്ഷണം ഭക്ഷണത്തിനായി മാത്രം കഴിക്കണം; അതിൽ സുഖം കണ്ടെത്തി share ചെയ്യാനും കഴിയും. എന്നാൽ ഇന്ന് അതിന്റെ ആഡംബരവും status-ഉം ഒരു mask ആയി മാറിയിരിക്കുന്നു. ചിലപ്പോൾ, ordinary, simple, house-made meals നമുക്ക് നൽകുന്ന സന്തോഷവും health-ഉം സമൂഹത്തിൽ പറയുന്നതിന് മുൻപ് മറക്കുന്നു.

ഉദാഹരണത്തിന്, വീട്ടിൽ അമ്മ ഉണ്ടാക്കുന്ന പച്ചക്കറി കറി, ഒരു കുഞ്ഞിനു വേണ്ടി മുത്തശ്ശി ഉണ്ടാക്കുന്ന രുചികരമായ നെയ്യ് ചാറിൽ നിന്നുള്ള experiences, അതിന്റെ emotional connect, culture, and traditions—ഇവയെക്കാൾ മികച്ച ഒരു luxury meal experience എങ്ങനെ ഉണ്ടാകുമെന്ന് പറയാൻ കഴിയില്ല. എന്നാൽ social media culture നമ്മുടെ മനസ്സ് influence ചെയ്ത്, ഈ values-നെ ഇല്ലായ്മ ചെയ്യാൻ നമ്മെ പ്രേരിപ്പിക്കുന്നു.

ഭക്ഷണാനുഭവങ്ങളെ display-അല്ല, എക്സ്പീരിയൻസ് ആക്കി മാറ്റുന്നതിന് ചില മാർഗങ്ങൾ ഉണ്ട്. ആദ്യം, mindful eating എന്ന concept-നെ അംഗീകരിക്കുക. ഭക്ഷണം കഴിക്കുമ്പോൾ, അതിന്റെ മണം, ഭംഗി, രുചി എന്നിവയ്ക്ക് പ്രാധാന്യം നൽകുക. കൂടാതെ, meals-നെ rush ചെയ്യാതെ, കുടുംബത്തിനൊപ്പവും friends-നൊപ്പവും share ചെയ്യുക, സ്നേഹത്തോടെ conversation നടത്തുക. ഇത് നമ്മുടെ mental health നും social bonding നും വളരെ പ്രധാനമാണ്.

ഇന്ന് പലർക്കും fast food, ready-to-eat meals, high-end restaurants, Instagram-worthy dishes എന്നിവ lifestyle-ന്റെ ഭാഗമാകുന്നു. എന്നാൽ, ആ സ്റ്റൈലിനായി കഴിക്കുന്നത് ശരിക്കും മനസ്സിനും വയറിനും പോഷകമുള്ളതോ? അമിതമായി display ചെയ്യുന്നതും rush-ൽ, photo capture ചെയ്യുന്നതും experiential ആസ്വാദനത്തിന് തകരാർ സൃഷ്ടിക്കുന്നു.

ഭക്ഷണം ജീവിതത്തിലെ ആനന്ദത്തിന്റെയും പാരമ്പര്യത്തിന്റെയും ഘടകമാണ്. അതിന്റെ സത്യമായ ലക്ഷ്യം—health, bonding, emotional joy—ഇവയെ ഒന്നും മറക്കാതെ, mindful eating habits follow ചെയ്യണം. അതിനാൽ, plate-ഉം camera-ഉം ഒരുപോലെ പരിഗണിക്കാതെ, ആദ്യം plate-നെ value ചെയ്യുക, experience-നെ value ചെയ്യുക.

അവസാനം, നമ്മുടെ ഭക്ഷണാനുഭവങ്ങൾ ആസ്വദിക്കാം, display-അല്ല, എക്സ്പീരിയൻസ് ആയിട്ട്. ഭക്ഷണം നമ്മുടെ മനസും വയറും നിറയ്ക്കുന്ന ഒരു medium ആകണം; അത് status symbol അല്ല, rush-ൽ consumed item ആകാൻ പാടില്ല. Mindful, conscious, simple meals-നാണ് സത്യമായ ആനന്ദം.

മനസ്സും വയറും നിറയണമെങ്കിൽ, ഭക്ഷണം ആസ്വദിച്ചുകൊണ്ട് സമയമെടുത്തു അതിന്റെ രുചിയും സ്നേഹവും experience ചെയ്യുക. അല്ലെങ്കിൽ, ആ ഭക്ഷണം വയറിനുള്ള വെറും antibiotic മാത്രമായി മാറും....

അസുഖത്തിനും statusinum മാത്രം ഉള്ള ഒരു object.

നമ്മൾ കഴിക്കുന്ന ഭക്ഷണം നമ്മുടെ ശരീരവും മനസ്സും നിറക്കുന്ന രീതിയിൽ ഉള്ളതാകട്ടെ...

Irshad A

Assistant Professor of Computer Science,

Al Shifa College of Arts and Science, Keezhattur, Perinthalmanna.