Time: The Measured Mystery 


Humanity has always tried to uncover the secrets of nature, and time has always been an elusive mystery-  precisely measured yet defies complete understanding, constant yet changing . How the time is perceived differs greatly with the lens used to see it 

Time when measured as the vibrations of cesium it became a universal objective standard. The way we see time as seconds and minutes.

In psychology, the subjective perception of time is known as chronoception. The same moment is lived differently by everyone based on their emotional state and context. The same duration can feel much shorter or longer depending on attention, emotion,neurotransmitters, environment, novelty and expectations. Time seems to fly when we enjoy what we are doing, and seems to crawl when we feel bored. Interestingly this psychological stretch of time echoes in physics itself- theory of relativity, where the time frame stretches and drags with respect to the observer's motion and gravity. In psychological time the stretch is due the emotion and attention.

If one is to explain in a more philosophical way:

No matter how we claim to capture it's essence  it is often an elusive concept. It is an invisible thread weaving together the emotions, memories and experiences. It has history, present and future with it and moves forward eternally, writing down all the present moments to bring back us with its cyclical rhythm. We always are in a rush to conquer something, yet it neither rushes nor halts. Holding both joy and suffering alike, yet heals with its passage.The Orion shines as a silent witness to the perpetual loop, returning every season as of to remind us of the eternal loop.

The stars remind of its terrifying yet fascinating nature. The stars are the shadows of the past that hold no promise for its existence at this moment. 

I would like to see it as :

Time allows for new mornings, new persons and a silent promise of tomorrow.

It has the power to estrange us also to make the bond stronger, to help us realize who cares for you , who stays with you and whom you stay for. The unpredictability it holds is disturbing but the outcomes of exploring it never disappoints.

Perhaps times journey isn’t for rest but for companionship- a witness who walks beside not behind, who is not chasing and learning to live the present fully we may realize that we were the companions all along. Thus make the journey a little less lonelier.

 "Time remains as a reflection of ourselves — eternally moving, endlessly circling, never fully understood, but forever felt”


Ms. Sruthakeerthi

 Assistant Professor of Psychology

Al Shifa College of Arts and Science, Keezhattur, Perinthalmanna.




Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

ഇനി എത്ര ദൂരം

 ഞങ്ങൾ കൂട്ടുകുടുംബം ആയിട്ടാണ്  ജീവിച്ചിരുന്നത്. ഇടക്കെപ്പോഴോ ചിലർ ഇറങ്ങിപ്പോയിരുന്നു. പോയവരാരും പിന്നീട് തിരിച്ചുവന്നില്ല. എല്ലാവരുടെയും മുഖത്ത് ഒരുപോലെ സന്തോഷവും സങ്കടവും കാണാമായിരുന്നു. എല്ലാവരെയും കൂട്ടിക്കൊണ്ടുപോകാൻ ആരൊക്കെയോ വരുമായിരുന്നു. ഞാൻ കേട്ട മുത്തശ്ശിക്കഥകൾ സത്യമായി പുലർന്നിരിക്കുന്നു. ഒരിക്കൽ ഞാനും ഇറങ്ങേണ്ടി വരും എന്ന് എന്നെ കൂട്ടാനും ആളു വരും എന്ന്. കുറച്ചു നേരത്തേക്കെങ്കിലും  എന്നെ പൊന്നുപോലെ നോക്കും എന്ന്. എങ്കിലും എനിക്ക് ആശങ്കയില്ലാതില്ല ! പോയവർ ആരും ഇതുവരെ തിരിച്ചു വന്നില്ല. പിന്നീട് ഉറക്കമില്ലാ രാത്രികൾ ആയി  ഉറക്കത്തിൽ എങ്ങാനും പിടിച്ചു കൊണ്ടു പോയാലോ... നിലാവുള്ള ഒരു രാത്രിയിൽ ഒരു കാൽപെരുമാറ്റം ആരൊക്കെയോ എന്നെ തിരയുന്നു. തലമുതിർന്ന ആരോ ചൊല്ലി:  "ഇന്ന് നിന്നെ കൂട്ടാൻ ആളു വരും ". ഞാൻ ഇല്ലെന്ന് ഉറക്കെ നിലവിളി ചെങ്കിലും ആരും ചെവിക്കൊണ്ടില്ല. അവസാനം....  സുഗന്ധപൂരിതമായ കൈകളിൽ ഞാൻ എത്തപ്പെട്ടു. അയാളുടെ തലോടൽ ഞാൻ അനുഭവിച്ചു. പലതും ചോദിക്കാൻ ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും  ഒന്നിനും സാധിച്ചില്ല. എങ്കിലും കൂടെ പോയി. കാലം കടന്നു പോയി അയാൾ ഉറക്കത്തിലേ...
Read more

From Doubts to Dreams: Redefining Marriage in My Own Way

 Marriage is something many of us look forward to, but for some, it stirs up fear and anxiety. When I started inviting people to my wedding, I expected smiles, congratulations, and warm wishes. Instead, I was met with comments like, “Are you sure you’re ready for this?” or “Marriage is a trap—you’ll lose your freedom.” It felt as if I was announcing the end of my life rather than the beginning of a new chapter. These reactions, I realized, stemmed from people’s fears—fear of responsibility, compromise, and change, often shaped by societal narratives that paint marriage as a burden or their own difficult experiences. At first, these words hurt, but I soon understood that their negativity reflected their insecurities, not mine. Marriage isn’t the same for everyone; it’s a journey shaped by the people involved, their values, and their love. I chose to focus on the positives—on marrying someone who shares my dreams and values, on the growth and partnership we will build together, and o...
Read more

എന്നോട് തന്നെ ബോധ്യപ്പെടുത്തുന്നത്

  ഒരു ദിവസം തൊട്ടടുത്ത വീട്ടിലെ കുട്ടിയെ കാണാനില്ല. വീട്ടിൽ നിന്നും സ്കൂളിലേക്ക് പുറപ്പെട്ടുവെങ്കിലും അവിടെ എത്തിയിട്ടില്ല. വല്ലാത്തൊരു അവസ്ഥയിലായിപ്പോയി അന്ന് ഞങ്ങളെല്ലാരും.. എന്തൊരു ഭീകരതയാണ് അത്തരം നിമിഷങ്ങൾക്ക്.. അനുഭവിച്ചിട്ടുള്ളവർക്ക് ശരിക്കും മനസ്സിലാകും. അവന്റെ ക്ലാസിൽ തന്നെയുള്ള അവന്റെ ഉപ്പാന്റെ പെങ്ങളുടെ കുട്ടിയാണ്    അവൻ വീട്ടിൽ നിന്നും സ്കൂളിലേക്ക് അവളോടൊപ്പം വന്നിട്ടുണ്ട് എന്നും ഇപ്പൊ കാണുന്നില്ല എന്നും അധ്യാപകരോട് പറഞ്ഞത്.റാക്കറ്റുകളുടെ കൂടി കാലമാണ്. അധ്യാപകരും, വീട്ടുകാരും    ഞങ്ങൾ അയൽവാസികളും    എല്ലാവരും മുൾമുനയിലായിരുന്നു.. അടുത്തുള്ള കിണറുകൾ ഒക്കെ നോക്കുന്നു. സ്കൂളിന് അടുത്തുള്ള കടകളിലും, ഓട്ടോക്കാരോടും ഒക്കെ അന്വേഷിക്കുന്നു.. ആകെ ബഹളവും, ടെൻഷനും.. എന്തായാലും ഒരു ഉച്ചസമയം ആയപ്പോഴേക്കും അവനെ കണ്ടെത്തി .. അത്രയും സമയം അവൻ ഒരിടത്ത് ഒളിച്ചിരുന്നതാണ്. ആരും അവന്റെ മുമ്പിൽ യാതൊരു സീനും ഉണ്ടാക്കിയില്ല. അധ്യാപകരും ഉണ്ടാക്കിയില്ല. അക്കാര്യത്തിൽ അധ്യാപകർക്ക് നല്ല ധാരണ ഉണ്ടായിരുന്നു എന്നത് ഞാൻ പ്രത്യേകം ശ്രദ്ധിച്ചു.. നീ ഇനി ഇന്ന് സ്കൂളിൽ വരുന്നോ...
Read more