The Success Story of iD Fresh and Mustafa PC

 

Mustafa PC is a School dropout, who went on to pursue Computer Science from NIT Calicut and he did his MBA from IIM Bangalore. His father worked as a daily wage laborer. The story of ID fresh started from the idea of Batter, he started his business as a trial base, which was in Indira Nagar Banglore. His cousins were running a store in Indira Nagar, and they were supplied the usual batter for Idly & Vada in an ordinary plastic pouch, but they struggled because of some quality issues, especially, since it was closed by a rubber band at the top and also cockroach issues.  They were trying to fix these issues, and they fixed the issue, and that was the birth of ID fresh in 2015.

 iD started with RS 50,0000 investment with a small kitchen, like an ordinary set-up (one Mixer & a grinder, and a second-hand scooter). And they started to sell to shops, the number was just 20. ID market was grown and built confidence. In 2018 sell the batter 50,000 packets per day.

ID is like reinventing the traditional business model and apply into technology-based modern business practices, selling fresh without any preservatives is the challenging one. Until 2011, ID was a single city & single product company with 411 crores in revenue-making business, Currently, iD Fresh has four manufacturing facilities in Bengaluru, Hyderabad, Mumbai, and Dubai, and iD has the plan to expand in Singapore and the UK also. And, iD Fresh Food also announced ESOPs Worth INR 46 Cr.

iD Vada Batter is the result of their hard work. iD has its own space in marketing and value-added advertisement.

https://www.youtube.com/watch?v=qcbxuEBHeF4

https://www.youtube.com/watch?v=zYY1kJCOXW0

https://www.idfreshfood.com/


Suhaib P,  Assistant Professor, Department of Commerce, Al Shifa College of Arts & Science, Kizhattoor, Perinthalmanna

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

From Doubts to Dreams: Redefining Marriage in My Own Way

 Marriage is something many of us look forward to, but for some, it stirs up fear and anxiety. When I started inviting people to my wedding, I expected smiles, congratulations, and warm wishes. Instead, I was met with comments like, “Are you sure you’re ready for this?” or “Marriage is a trap—you’ll lose your freedom.” It felt as if I was announcing the end of my life rather than the beginning of a new chapter. These reactions, I realized, stemmed from people’s fears—fear of responsibility, compromise, and change, often shaped by societal narratives that paint marriage as a burden or their own difficult experiences. At first, these words hurt, but I soon understood that their negativity reflected their insecurities, not mine. Marriage isn’t the same for everyone; it’s a journey shaped by the people involved, their values, and their love. I chose to focus on the positives—on marrying someone who shares my dreams and values, on the growth and partnership we will build together, and o...
Read more

കുറഞ്ഞുവരുന്ന മാനുഷിക മൂല്യങ്ങളിലേക്ക്...

കോളേജ് അധ്യാപക തസ്തികയും ജൂനിയർ റിസർച്ച് ഫെലോഷിപ്പും ലക്ഷ്യമാക്കി കഠിനപ്രയത്നം നടത്തി യുജിസി - നെറ്റ് പരീക്ഷയെഴുതിയ വിദ്യാർഥികളുടെ മുന്നിലേക്ക് , പരീക്ഷയുടെ ചോദ്യപേപ്പർ ഡാർക്ക് നെറ്റിലും ടെലഗ്രാമിലും അടക്കം ആറ് ലക്ഷം രൂപയ്ക്ക്  വിൽപ്പനയ്ക്കുവെച്ചു എന്ന വാർത്തകൂടി എത്തുമ്പോൾ എൻ . ടി . എ എന്ന സംവിധാനത്തോടുള്ള പ്രതിഷേധത്തോടൊപ്പം തകർന്നുപോയ സ്വപ്നങ്ങൾ കൂടിയുണ്ട് പലരുടേയും വാക്കുകളിൽ .- മാതൃഭൂമി   എല്ലാ വിദ്യാഭ്യാസ സ്ഥാപനങ്ങളും ഇപ്പോൾ FYUGP  യുടെ ചർച്ചകളിലും അത് നടപ്പാക്കാൻ വേണ്ടിയുള്ള ഓട്ടപാച്ചിലിലും ആണ് .  വിദ്യാഭ്യാസ സ്ഥാപനങ്ങളിലെ   കോർഡിനേറ്റർമാരും വകുപ്പ് മേധാവികളും   നിരന്തരമായി മീറ്റിങ്ങുകൾ കൂടുകയും , ഉരുത്തിരിഞ്ഞുവരുന്ന സംശയങ്ങൾക്ക് ഉത്തരം കണ്ടെത്തലിന്റെയും പിറകിലാണ് ഏവരും .  പുതിയ വിദ്യാഭ്യാസ നയം ഊന്നൽ കൊടുക്കുന്നത് വിദ്യാർത്ഥികളിൽ വിദ്യക്കു മുകളിൽ കഴിവ് നേടിക്കൊടുക്കുക എന്നതാണ് .  അതിനോടൊപ്പം തന്നെ   മൂല്യബോധമുള്ള   മാനുഷികമൂല്യങ്ങൾ ഉയർത്തി പിടിക്കുന്ന ഒരു തലമുറയെ ...
Read more

ഇനി എത്ര ദൂരം

 ഞങ്ങൾ കൂട്ടുകുടുംബം ആയിട്ടാണ്  ജീവിച്ചിരുന്നത്. ഇടക്കെപ്പോഴോ ചിലർ ഇറങ്ങിപ്പോയിരുന്നു. പോയവരാരും പിന്നീട് തിരിച്ചുവന്നില്ല. എല്ലാവരുടെയും മുഖത്ത് ഒരുപോലെ സന്തോഷവും സങ്കടവും കാണാമായിരുന്നു. എല്ലാവരെയും കൂട്ടിക്കൊണ്ടുപോകാൻ ആരൊക്കെയോ വരുമായിരുന്നു. ഞാൻ കേട്ട മുത്തശ്ശിക്കഥകൾ സത്യമായി പുലർന്നിരിക്കുന്നു. ഒരിക്കൽ ഞാനും ഇറങ്ങേണ്ടി വരും എന്ന് എന്നെ കൂട്ടാനും ആളു വരും എന്ന്. കുറച്ചു നേരത്തേക്കെങ്കിലും  എന്നെ പൊന്നുപോലെ നോക്കും എന്ന്. എങ്കിലും എനിക്ക് ആശങ്കയില്ലാതില്ല ! പോയവർ ആരും ഇതുവരെ തിരിച്ചു വന്നില്ല. പിന്നീട് ഉറക്കമില്ലാ രാത്രികൾ ആയി  ഉറക്കത്തിൽ എങ്ങാനും പിടിച്ചു കൊണ്ടു പോയാലോ... നിലാവുള്ള ഒരു രാത്രിയിൽ ഒരു കാൽപെരുമാറ്റം ആരൊക്കെയോ എന്നെ തിരയുന്നു. തലമുതിർന്ന ആരോ ചൊല്ലി:  "ഇന്ന് നിന്നെ കൂട്ടാൻ ആളു വരും ". ഞാൻ ഇല്ലെന്ന് ഉറക്കെ നിലവിളി ചെങ്കിലും ആരും ചെവിക്കൊണ്ടില്ല. അവസാനം....  സുഗന്ധപൂരിതമായ കൈകളിൽ ഞാൻ എത്തപ്പെട്ടു. അയാളുടെ തലോടൽ ഞാൻ അനുഭവിച്ചു. പലതും ചോദിക്കാൻ ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും  ഒന്നിനും സാധിച്ചില്ല. എങ്കിലും കൂടെ പോയി. കാലം കടന്നു പോയി അയാൾ ഉറക്കത്തിലേ...
Read more